معنی منت گذاشتن در فرهنگ فارسی معین

احسان و نیکویی در حق کسی را به یادش آوردن و به رخش کشیدن

معنی منت گذاشتن در فرهنگ واژه مترادف متضاد

منت نهادن، به رخ کشیدن، لطف کردن، محبت کردن، نیکی کردن، احسان کردن، متضاد: منت پذیرفتن

معنی منت گذاشتن - جستجوی لغت در جدول جو

منت گذاشتن((~. تَ))

فرهنگ فارسی معین

منت گذاشتن

فرهنگ واژه مترادف متضاد

دست گذاشتن

(کَ دَ)

قرار دادن دست. نهادن دست: مسح، دست گذاشتن بر چیزی روان یا آلوده جهت دور کردن آلودگی آن.
- دست گذاشتن بر، مسلط شدن بر. تحت فرمان و اختیار خود گرفتن.
- دست گذاشتن به، درتداول، آغاز کردن به چیزی: دست گذاشت به گریه.
- دست به دلم مگذار، در تداول، با یادآوری خاطرات رنج آور مرا اذیت مکن. مپرس که بسیار غمگینم. که بسیار دردها دارم. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

رخت گذاشتن

(تَ کَ دَ)

قرار دادن رخت. نهادن رخت، مردن. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

تنگ گذاشتن

(اَ تَ / تِ شُ دَ)

در فشار گذاشتن. در منگنه گذاشتن. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- تنگ گذاشتن بادنجان، (اصطلاح خانگی) ریختن بادنجان پخته و امثال آن در سبد و مانند آن و سنگ بر روی آن نهادن تا آبش برود، برای ترشی افکندن و جز آن. (یادداشت ایضاً).
- تنگ گذاشتن جامه، در فشار اطو یا جز آن قرار دادن جامه برای هموار شدن. (از یادداشت های مرحوم دهخدا).
- تنگ گذاشتن حبوب، در منگنه گذاشتن دانه های روغنی برای استخراج روغن آن. (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا).
، (اصطلاح بنایی) آب ریختن روی سنگ آهک پخته تا بشکفد. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

تخت گذاشتن

(دی دَ)

مردن. درگذشتن. سقوط کردن از سلطنت:
جوزا گریست خون که عطاردببست نطق
عنقا بریخت پر که سلیمان گذاشت تخت.
خاقانی

لغت نامه دهخدا

امانت گذاشتن

(مُ لَ مَ)

سپردن چیزی به امانت بکسی.

لغت نامه دهخدا

امانت گذاشتن

سپردن چیزی را نزد کسی ودیعه نهادن

فرهنگ لغت هوشیار

محل گذاشتن

ارج نهادن نگریستن پاس داشتن اعتنا کردن اهمیت دادن، محل نهادن: حالا زنش بدون اجازه او از خانه بیرون آمده هیچ آن وقت صدایش هم که میزند باو محل نمیگذارد. یا محل سگ گذاشتن کسی را. او را باندازه یک سگ تلقی کردن (در جمله منفی استعمال شود) : محل سگ هم باو نگذاشت

فرهنگ لغت هوشیار